Lutkówka to maleńka wioska na Mazowszu . Zaledwie kilka kilometrów dzieli ją od Mszczonowa . W wiosce znajduje się urokliwy , zabytkowy drewniany kościół parafialny posadowiony na niewielkim wzniesieniu i otulony lasami mieszanymi , a w nich przepiękne dębiny jesienią mieniące się wszelkimi możliwymi dla nich kolorami – istne feerie barw ! I proszę sobie teraz wyobrazić te purpury, czerwienie , odcienie złota i brązu a w tle stare sosny o zimno-zielonych gałęziach i złocącymi się w słońcu pniami!!! Kto raz to zobaczy – nigdy nie wyjdzie obojętny na to piękno . Zwłaszcza , że tuż obok znajduje się cmentarz i większość odwiedzających przybywa tam by odwiedzić groby bliskich . Nota bene jest to region obfitujący w piękne plenery . Kilka kilometrów na północ od wspomnianego Mszczonowa, w Kuklówce swoją przystań od 1889 roku znalazł Józef Chełmoński – czarodziej koloru i nastroju. Czy Państwo kiedyś zastanawiali się dlaczego jego obrazy są dla nas takie bliskie , wzruszające i poruszające jednocześnie ? Może dlatego , że przedstawione na nich widoki będąc nam tak dobrze znanymi , mają w sobie jakiś mistycyzm.
Na terenie wsi Lutkówka znajduje się drewniany rzymskokatolicki kościół parafialny pw. Świętej Trójcy, zaliczany do najstarszych obiektów sakralnych na Mazowszu.
Dziś trudno odtworzyć historię parafii, gdyż do naszych czasów nie zachowały się dokumenty archiwalne. Nie wiadomo kto i kiedy erygował parafię . Można tylko na podstawie wzmianek w różnych dokumentach domniemywać, że kościół istniał już w XIV w. (a może w końcu XIII w.) a parafia istniała już w 1445 r. Kościół – pw. św. Trójcy – powstał w XVI w. Kiedy w 1603 r. parafię wizytował bp W. Goślicki napisał: „kościół był w opłakanym stanie, opustoszały, bez dachu z dziurawymi oknami”. Nie było też we wsi plebanii, szkoły i wikarych. Wieś była wtedy własnością Osuchowskiego, herbu Gozdawa, dziedzica wsi Osuchów, który zajął dziesięciny przeznaczone na uposażenie kościoła. Jednakże wiele przybytków w tym okresie spotykał podobny los. Kościół w pobliskich Skułach był w podobnym , a może nawet bardziej opłakanym stanie . W spisie inwentarza kościoła w Skułach z tego okresu wspominano o drabinie , przetaku „takoż marnym i nie użytecznym” a po samym kościele hulał wiatr . Do odnowienia kościoła w Lutkówce przystąpiono dopiero po 15 latach, niestety w latach 70. XVII w. znów był w opłakanym stanie. Obecny kościół został prawdopodobnie wzniesiony w 1744r. przez kasztelana ciechanowskiego Władysława Grzegorzewskiego . Data ta widnieje na kamiennej kropielnicy / chrzcielnicy obecnie znajdującej się przed wejściem do kościoła . Niektóre źródła podają , że budynek kościoła mógł być raczej przebudowany, a nie wybudowany od nowa i tak wg danych ze strony Caritas Diecezji Łowickiej pochodzi z 1647 roku i z tego też względu uważany jest za jeden z najstarszych kościołów na Mazowszu. W XIX w. był kilka razy remontowany, a na początku XX w. dobudowano do niego zakrystię. Dach kościoła dwukalenicowy , kryty blachą z ośmioboczną wieżyczką na sygnaturkę zwieńczoną blaszanym hełmem baniastym. Strop kościoła płaski. Ściany wewnętrzne kościoła obecnie wyłożone jednolitą wykładziną drewnianą. Być może poprzednio znajdowała się tam jakaś polichromia zakryta XX wieczną boazerią . We wnętrzu kościoła znajdują się 4 ołtarze . Ołtarz główny barokowy , kamienno – drewniany z rzeźbą Świętej Trójcy w centrum i wg badań dr Michała Wardzyńskiego z Uniwersystetu Warszawskiego datowany na XVII w. i przypisywany autorstwu Abrahama van den Blocke. Ołtarz trafił do Lutkówki z kościoła jezuickiego, stojącego Starym Mieście w Warszawie przy ulicy Świętojańskiej ( tuż przy katedrze św Jana). Pierwotnie stał on tam w Kaplicy Krzyża Świętego. Po 1773 roku, kiedy to dokonano kasaty zakonu Jezuitów, kościół Jezuitów w Warszawie kilkakrotnie przechodził z rąk do rąk. Między innymi był kościołem szkolnym, potem zdegradowano go do roli składu sprzętów kościelnych, a jeszcze później przekazano zakonowi Pijarów . Przypuszcza się, że ołtarz z Lutkówki jest jedynym zachowanym ołtarzem z pierwotnego wystroju kościoła Jezuitów z okresu gdy był on kościołem dworskim pod protektoratem Wazów . ( Przepraszam , ale nie mogłam wykonać zdjęcia ołtarza głównego , bowiem w czasie mojej wizyty był zakryty w związku z przeprowadzaną renowacją posadzki prezbiterium , proszę zajrzeć na stronę : http://twojkurier.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=7996:odnowiony-otarz-gowny-kocioa-parafialnego-w-lutkowce-zosta-powiecony-przez-biskupa-seniora-alojzego-orszulika&catid=174:mszczonow&Itemid=163 -> tam znajduje się zdjęcie wspomnianego ołtarza z uroczystości jego poświęcenia ) Dwa ołtarze boczne barokowe datowane są na 1 poł. XVIII w. Ołtarz po stronie lewej w pierwszej kondygnacji zawiera obraz „św. Antoniego” z 1919 roku, w drugiej kondygnacji obraz „św. Rodzina” XVII/XVIII w. a w zwieńczeniu obraz „Koronacja MB”. Ołtarz po stronie prawej zawiera w pierwszej kondygnacji obraz „św. Rocha”, w drugiej obraz „Głowa św. Jana Chrzciciela na misie” a w zwieńczeniu obraz „Świętej Trójcy”. Po lewej stronie nawy głównej znajduje się klasycyzujący ołtarz „Matki Bożej Częstochowskiej” ( ołtarz 4 ) Pod obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej umieszczono obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy – kopii słynnej ikony znajdującej się w ówczesnym czasie w kościele pod wezwaniem Św Alfonsa w Rzymie a będącego pod opieką Redemptorystów. Kopia obrazu wg tradycji napisana na desce oliwnej, wykonana w Rzymie i przywieziona do Lutkówki przez 3 księży – Redemptorystów do Lutkówki około 1807r . Pełnili tam przez kilka lat posługę duszpasterską . Zakon ten zwany był w tym czasie „Bennonitami” z racji miejsca pełnienia posługi w Kościele Św Bennona na Nowym Mieście w Warszawie i prowadzenia akcji misyjnej , ucząc pracy i modlitwy wśród osób niskiego stanu i ubogich .
Kościół posiada chór muzyczny z prospektem organowym z 2 poł. XVIII w. Kilka lat temu organy zostały poddane gruntownemu odnowieniu .
Obok kościoła znajduje się drewniana dzwonnica, przykryta dachem namiotowym wyposażona w jeden dzwon i sygnaturkę.
W roku 1896 dzięki staraniom ówczesnego proboszcza księdza Stanisława Wołowskiego parafia zakupiła od Żydów 18 mórg ziemi, które następnie obsadzono lasem sosnowym do dziś otaczającym kościół. W roku 1919 ks. proboszcz Wacław Wolski założył w Lutkówce szkołę podstawową dla dzieci z okolicznych wiosek. W 1922 roku zostało wybudowane ogrodzenie wokół przykościelnego cmentarza. W następnych latach dzięki wysiłkom kolejnych proboszczów została wybudowana plebania ( 1924 rok, odnowiona później w 1997 roku). Obecny proboszcz to ksiądz prałat. mgr Zbigniew Chmielewski, któremu tą drogą serdecznie dziękujemy za udostępnienie wglądu do ksiąg metrykalnych, małżeństw i zgonów. Doroczny odpust odbywa się na św Rocha , ( w 2012 było to 19 sierpnia 2012r. )
Kilka kilometrów na północ od Lutkówki , w Skułach znajduje się Kościół parafialny pod wezwaniem Piotra i Pawła i nie sposób tu o nim nie wspomnieć . Niewielki i z zewnątrz skromny ale o zachwycającym wnętrzu . Kościół drewniany z 1678 r. o konstrukcji zrębowej , orientowany , jednonawowy , prezbiterium mniejsze od nawy zamknięte trójbocznie , z zakrystią na osi. Zbudowany z fundacji Seweryna Skulskiego i księży misjonarzy z kościoła Świętego Krzyża w Warszawie . Przebudowany w 1774 r. staraniem księdza Mikołaja Smoleńskiego ( w ramach przebudowy dobudowano zakrystię) . Restaurowany w 1889 i 1894 r. – architektem był Julian Ankiewicz . Kościółek remontowany był w 1927 r. ( wymieniono pokrycie dachu na blachę ) i 1989 r. Wewnątrz strop płaski , wspólny dla nawy i prezbiterium. Chór muzyczny z organami z lat 30 XX w. Świątynia ( nawa + prezbiterium ) wyklejona od wewnątrz płótnem i pokryta polichromią iluzjonistyczną z końca XVIII w. zawierającą medaliony z wizerunkami Świętych i przedstawienia ołtarzy. Jest to jedyna tego rodzaju osiemnastowieczna polichromia kościelna jaka powstała na Mazowszu (wg L. Herza). Na suficie kościoła znajduje się obraz „Wniebowzięcia N.M.O”, a w prezbiterium „Ostatnia wieczerza” z 1896 r. pędzla Józefa Spornego z Nieszawy i Józefa Rutkowskiego. Z XVIII wieku pochodzą m.in. chrzcielnica barokowa, monstrancja, lichtarze na paschał i wyposażenie zakrystii. Kielich gładki fundacji Seweryna Skulskiego z r. 1684 został w 1786 r. odrestaurowany i pozłocony. Ołtarz główny i dwa boczne ołtarze rokokowe z 2 poł. XVIII w. Ambona i chrzcielnica barokowe z 2 poł. XVIII w. Świątynia była przemalowana w 1889 r. przez Józefa Rutkowskiego i 1896 przez Jana Spornego. Przedstawia sceny z Starego i Nowego Testamentu i elementy architektoniczne. ( zdjęcia kościoła, jego wnętrza oraz bliższe informacje można znaleźć na stronie http://www.kosciolydrewniane.pl/ oraz http://www.zabiawola.pl/index.php?strona=290.
Omawiając architekturę , tak harmonijnie istniejącą w otoczeniu natury koniecznie trzeba wspomnieć o niezaprzeczalnych innych atrakcjach tego regionu . Bowiem zupełnie niedaleko , może 3- 4 km od Lutkówki znajdują się przeurocze, otoczone lasami stawy zbirożskie ( zwane stawami Św. Anny ,znajdujące się pod opieką 17 PZW Mszczonów i udostępnione do wędkowania , tz. większy spośród nich , bo mniejszy jest rezerwatem , nie wolno się w nim ani kąpać ani wędkować ) oraz , nieco dalej na wschód – stawy grzegorzewickie .
Wspominałam coś o komarach ? 😀 To jest element , o którym nie wolno zapomnieć ! Tutejsza rzeczka Pisia Gągolina płynie przez lasy , łąki i bagna ( fantastyczne dzikie tereny ! (w okolicach Ręczaju i powyżej były nawet fragmenty prawdziwego wciągającego bagna !.. no dobra , dobra, było to dość dawno temu , teraz jest znaczniej cywilizowano i troszku nieco b. nudno .. (no ale komary mają dalej tam swój raj na ziemi hahahaa ) ) no więc ta rzeczka ( 😀 ) zasilając wspomniane zbiorniki a dodatkowo tworząc rozlewiska i ze względu na tutejsze wody termalne tworzy znakomite warunki dla rozwoju różnych „krwiopijców”
W związku z tymi latającymi dręczycielami lepiej oddychać przez zęby ! I nie zapominać o zabezpieczeniu przeciw komarom! KONIECZNIE! 😀 . Grzyby – niewykluczone !!! Ryby , ? hmm.. jak wspomniano wyżej , pewnie też możliwe ale to już zależy od umiejętności wędkarskich i cierpliwości. 😀 . Podobno w Grzegorzewicach jest także możliwość wędkowania ale z tym już należy się zwrócić do właściciela stawów Gospodarstwa Rybackiego EKO FARM z Grzegorzewic. Ewentualnie zamówić coś na miejscu .. już usmażone :D.
Nieco bliżej Mszczonowa znajduje się rezerwat im. rodziny Bieleckich – Stawy Gnojne stanowiący ostoję ptactwa wodnego. Rezerwat założony z prywatnej inicjatywy obecnych właścicieli , którzy na ten cel przeznaczyli własne grunty – zarastające stawy wraz z otuliną .
Zainteresowanych Lutkówką , Skułami , opisem rzeki Pisi , stawami zapraszam do odwiedzenia wymienione niżej strony :
- http www.diecezja.lowicz.pl/fund_caritas/index.php?id=55&idd=59&sub=rys://
- http://www.skarbiecmazowiecki.pl/index.php?o=op&s=hi&t=4&sid=13&id=197&bsh=0
- http://www.mszczonow.pl/606,kosciol-w-lutkowce.html
- http://www.skarbiecmazowiecki.pl/index.php?o=op&t=1&id=200
- http://www.kosciolydrewniane.pl
- http://pl.wikipedia.org/wiki/Pisia
- http://www.weekendztermami.eu/index.php?strona=74
- http://mszczonow.pl/608,stawy-swietej-anny.html
- http://www.mszczonow.pl/609,rezerwat-gnojna.html
- http://twojkurier.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=7996:odnowiony-otarz-gowny-kocioa-parafialnego-w-lutkowce-zosta-powiecony-przez-biskupa-seniora-alojzego-orszulika&catid=174:mszczonow&Itemid=163
- http://zyroskop.info.pl/2012/03/przepiekny-zabytkowy-oltarz-w-kosciele-w-lutkowce-zostal-odrestaurowany/
A tu kilka adresów stron związanych z Józefem Chełmońskim. Przed dotknięciem takiego tematu jakim jest jego twórczość trzeba długiego zastanowienia i przygotowania . Proszę zatem o cierpliwość .
- http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Che%C5%82mo%C5%84ski
- http://www.pinakoteka.zascianek.pl/Chelmonski/Index.htm
- http://artyzm.com/e_artysta.php?id=243&page
a tu adres do strony , która brzmi mi bratnio 🙂 ( tą drogą serdecznie pozdrawiam jej twórcę )
- http://chelmonski.info.pl/?cat=58&paged=2